بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

طس ۚ تِلْكَ آيَاتُ الْقُرْ‌آنِ وَكِتَابٍ مُّبِينٍ ﴿١﴾

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

طس - این آیات قرآن و کتاب مبین است، ﴿١﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُزْجِي سَحاباً ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ رُکاماً فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلالِهِ وَ يُنَزِّلُ مِنَ السَّماءِ  مِنْ جِبالٍ فِيها مِنْ بَرَدٍ فَيُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَصْرِفُهُ عَنْ مَنْ يَشاءُ يَکادُ سَنا بَرْقِهِ يَذْهَبُ بِالْأَبْصارِ *

انسان دوزخي

سوره زمر – آیه 8

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

وَ إِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعالَمِينَ «192» نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ «193» عَلى قَلْبِکَ لِتَکُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ «194» بِلِسانٍ عَرَبِيٍّ مُبِينٍ «195» وَ إِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ «196» أَ وَ لَمْ يَکُنْ لَهُمْ آيَةً أَنْ يَعْلَمَهُ عُلَماءُ بَنِي إِسْرائِيلَ «197»

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

مسلّماً این (قرآن) از سوی پروردگار جهانیان نازل شده است! ( ۱۹۲) روح الامین آن را نازل کرده است...  ( ۱۹۳) بر قلب (پاک) تو، تا از انذارکنندگان باشی! ( ۱۹۴) آن را به زبان عربی آشکار ...

هرگز فریاد مزن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ  * وَ اقْصِدْ في مَشْيِكَ وَ اغْضُضْ مِنْ صَوْتِكَ إِنَّ أَنْكَرَ اْلأَصْواتِ لَصَوْتُ الْحَميرِ*

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر * (پسرم! ) در راه‌رفتن ، اعتدال را رعایت کن ؛ از صدای خود بکاه (و هرگز فریاد مزن) که زشت‌ترین صداها صدای خران است . * ( سورة لقمان آیه 19 )

روزی که

سورهقیامت آیات  5 الی 15

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ  *  بَلْ يُرِيدُ الْإِنْسانُ لِيَفْجُرَ أَمامَهُ * يَسْئَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيامَةِ * فَإِذا بَرِقَ الْبَصَرُ * وَ خَسَفَ الْقَمَرُ * وَ جُمِعَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ * يَقُولُ الْإِنْسانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ * کَلاَّ لا وَزَرَ * إِلى رَبِّکَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ * يُنَبَّؤُا الْإِنْسانُ يَوْمَئِذٍ بِما قَدَّمَ وَ أَخَّرَ * بَلِ الْإِنْسانُ عَلى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ * وَ لَوْ أَلْقى مَعاذِيرَهُ *

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

قَالَ رَ‌بِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿١٨٨﴾ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿١٨٩﴾ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُ‌هُم مُّؤْمِنِينَ ﴿١٩٠﴾

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

(شعیب) گفت: «پروردگار من به اعمالی که شما انجام می‌دهید داناتر است!» ( ۱۸۸) سرانجام او را تکذیب کردند، و عذاب روز سایبان (سایبانی از ابر صاعقه‌خیز) آنها را فراگرفت؛ یقیناً آن عذاب روز بزرگی بود!( ۱۸۹) در این ماجرا، آیت و نشانه‌ای است؛ ولی بیشتر آنها مؤمن نبودند. ( 1۹۰

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر * مثل کساني که غير از خدا را اولياي خود برگزيدند ، مثل عنکبوت است که خانه‏ اي براي خود انتخاب کرده ؛ در حالي که سست‏ترين خانه ‏ها خانه ي عنکبوت است اگر مي‏دانستند . *

آيا زماني طولاني بر انسان گذشت که چيز قابل ذکري نبود؟!

سوره انسان آیات  1 و 2

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ  *  هَلْ أَتى عَلَى الْإِنْسانِ حِينٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ يَکُنْ شَيْئاً مَذْکُوراً «1» إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشاجٍ نَبْتَلِيهِ فَجَعَلْناهُ سَمِيعاً بَصِيراً «2»

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

قَالَ رَ‌بِّ إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ ﴿١٢﴾ وَيَضِيقُ صَدْرِ‌ي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْ‌سِلْ إِلَىٰ هَارُ‌ونَ ﴿١٣﴾ وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ ﴿١٤﴾ قَالَ كَلَّا ۖ فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا ۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسْتَمِعُونَ ﴿١٥﴾

(موسی) عرض کرد: «پروردگارا! از آن بیم دارم که مرا تکذیب کنند، (۱۲) و سینه‌ام تنگ شود، و زبانم بقدر کافی گویا نیست؛ (برادرم) هارون را نیز رسالت ده (تا مرا یاری کند)! (۱۳) و آنان (به اعتقاد خودشان) بر گردن من گناهی دارند؛ می‌ترسم مرا بکشند (و این رسالت به پایان نرسد)! (۱۴) فرمود: «چنین نیست، (آنان کاری نمی‌توانند انجام دهند)! شما هر دو با آیات ما (برای هدایتشان) بروید؛ ما با شما هستیم و ....

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

فَما لَهُمْ عَنِ التَّذْکِرَةِ مُعْرِضِينَ * کَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَةٌ  * فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ  *

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

چرا آنها از تذکر رويگردانند؟! * گويي گورخراني رميده‏ اند، * که از (مقابل) شيري فرار کرده ‏اند! *

عمل انسان

سوره النجم آیه 39

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ * وَ أَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر * و اينکه براي انسان بهره‏اي جز سعي و کوشش او نيست،

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

طسم ﴿١﴾ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ ﴿٢﴾ لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ ﴿٣﴾ إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ ﴿٤﴾

طسم‌ * این آیات کتاب روشنگر است. * گویی می‌خواهی جان خود را از شدّت اندوه از دست دهی بخاطر اینکه آنها ایمان نمی‌آورند ! *  اگر ما اراده کنیم، از آسمان بر آنان آیه‌ای نازل می‌کنیم که گردنهایشان در برابر آن خاضع گردد!  *

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

أَ فَرَأَيْتُمُ الْماءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ * أَ أَنْتُمْ أَنْزَلُْتمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ *

 لَوْ نَشاءُ جَعَلْناهُ أُجاجاً فَلَوْ لا تَشْکُرُونَ *

به نام خداوندبخشنده بخشايشگر 

آيا به آبي که مي‏نوشيد انديشيده‏ايد؟! *  آيا شما آن را از ابر نازل کرده‏ايد يا ما نازل مي‏کنيم؟! *

هرگاه بخواهيم، اين آب گوارا را تلخ و شور قرار مي‏دهيم؛ پس چرا شکر نمي‏کنيد؟!

آفرینش انسان از قطره آبي پست و بي ارزش

سوره نحل آیه 4

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذا هُوَ خَصِيمٌ مُبِينٌ *

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

انسان را از نطفه ي بي‏ارزشي آفريد؛ و سرانجام (او موجودي فصيح، و) مدافع آشکار از خويشتن گرديد.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ * أَ فَرَأَيْتُمْ ما تَحْرُثُونَ * أَ أَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ *  لَوْ نَشاءُ لَجَعَلْناهُ حُطاماً فَظَلْتُمْ تَفَکَّهُونَ  * «  سوره الواقعه آیات 63 تا 65 »

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر * آيا هيچ درباره ي آنچه کشت مي‏کنيد انديشيده‏ايد ؟!  *   آيا شما آن را مي‏رويانيد يا ما مي‏رويانيم  ؟!  *  هرگاه بخواهيم آن را مبدل به کاه در هم کوبيده مي‏کنيم که تعجب کنيد  ! *

انسان بايد بنگرد که از چه چيز آفريده شده است؟!

سوره الطَّارِقِ آیات 5 الی 7

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

 وَ السَّماءِ وَ «1» وَ ما أَدْراکَ مَا الطَّارِقُ «2» النَّجْمُ الثَّاقِبُ «3» إِنْ کُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَيْها حافِظٌ «4» فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ مِمَّ خُلِقَ «5» خُلِقَ مِنْ ماءٍ دافِقٍ «6» يَخْرُجُ مِنْ بَيْنِ الصُّلْبِ وَ التَّرائِبِ «7» إِنَّهُ عَلى رَجْعِهِ لَقادِرٌ «8» يَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ «9» فَما لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَ لا ناصِرٍ «10» وَ السَّماءِ ذاتِ الرَّجْعِ «11» وَ الْأَرْضِ ذاتِ الصَّدْعِ «12» إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ «13» وَ ما هُوَ بِالْهَزْلِ «14» إِنَّهُمْ يَکِيدُونَ کَيْداً «15» وَ أَکِيدُ کَيْداً «16» فَمَهِّلِ الْکافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْداً «17