نامه هاي خط خطی

نویسنده : خانم دکتر عرفان نظر آهاری 

  (هفته هفتم )

خدایا! می دانی که همه ی این هفته داشتم به دیدنت فکر می کردم .

به اینکه کاشکی دیدنی بودی .

همه اش ازخودم می پرسیدم،آیا هیچ کس وجود دارد که چنین آرزویی داشته باشد ؟

و همین جا بود که کشف مهمی کردم .

خیلی ذوق زده شدم ،وقتی فهمیدم حضرت موسی هم مثل من دلش می خواسته تو را ببیند .

سوره اعراف را خواندم،آیه 143 را .

چقدر من این آیه را دوست دارم :

 موسی به وعده گاه ما آمد.خدا با او سخن گفت.

موسی گفت: 

خدایا خودت را به من نشان بده .

اما خدایا! بعد از این سوال حضرت موسی،تو جواب خیلی سختی به او دادی . گفتی :

مرا هرگز نمی بینی.

تو به حضرت موسی گفتی :

به آن کوه بنگر ! اگر در جای خود استوار ماند،تو هم مرا خواهی دید .

اما ادامه ی آیه برای من خیلی ترسناک بود :

چون پروردگارش بر کوه تجلی کرد ،کوه را خرد کرد و موسی بیهوش افتاد .

چون به هوش آمد ،گفت :

تو منزهی.به تو بازگشتم و من نخستین مومنانم .

خدایا دیگر دلم نمی خواهد سوالم را تکرار کنم .

می ترسم بر چیزی تجلی کنی .

فکر نمی کنم که من طاقت این چیزها را داشته باشم .

آیا هیچ وقت دلت خواسته خدا را ببینی ؟

به نظر تو چه راهی برای دیدن خدا وجود دارد ؟

به گفتگوی خدا و موسی بیشتر فکر کن .

اگر تو جای موسی بودی به خدا چه می گفتی ؟

( ادامه دارد )

منبع : - wWw.98iA.Com