برانید برانید

برانید برانید که تا بازنمانید    

                                                  بدانید بدانید که در عین عیانید

بتازید بتازید که.....

خدمت ساقی

کاری نداریم ای پدر جز خدمت ساقی خود    

                            ای ساقی افزون ده قدح تا وارهیم از نیک و بد

هر آدمی را در جهان آورد حق

مستان سلامت می کنند

رندان سلامت می کنند جان را غلامت می کنند   

                      مستی ز جامت می کنند مستان سلامت می کنند

در عشق گشتم فاشتر.....

جان عاشق

گر جان عاشق دم زند آتش در این عالم زند    

                                        وین عالم بی اصل را چون ذره ها برهم زند

عالم همه دریا شود....

بی گاه

بی گاه شد بی گاه شد خورشید اندر چاه شد  

                                     خورشید جان عاشقان در خلوت الله شد

روزیست اندر شب نهان....

وجود من

وجود من به کف یار جز که ساغر نیست        

                                          نگاه کن به دو چشمم اگرت باور نیست

چو ساغرم دل پرخون.....

بخند بر همه عالم

بخند بر همه عالم که جای خنده تو راست  

                                            که بنده قد و ابروی تست هر کژ و راست

فتد به پای تو دولت....

عاشق

بیا که عاشق ماهست وز اختران پیداست    

                                             بدانک مست تجلی به ماه راه نماست

میان روز شتر بر سر....

امروز چرخ را ز مه ما تحیریست

امروز چرخ را ز مه ما تحیریست      

                                             خورشید را ز غیرت رویش تغیریست

صبح وجود را بجز ....

انسان در اشعار سعدی

اگر تو ميل محبت کنی و گر نکنی

اگر تو ميل محبت کنی و گر نکنی

                                           من از تو روی نپيچم که مستحب منی

چو سرو در چمنی راست....

دیدار دلبر

امروز روز نوبت دیدار دلبرست

                                                  امروز روز طالع خورشید اکبرست

دی یار قهرباره و خون ...

انسان در اشعار سعدی

مرا تو جان عزيزی و يار محترمی

مرا تو جان عزيزی و يار محترمی

                                  به هر چه حکم کنی بر وجود من حکمی

غمت مباد و گزندت ...

نی نامه

بشنو از نى چون حكايت مى‏كند    

                                        از جدايى‏ها شكايت مى‏كند

كز نيستان تا مرا .....

تا نلغزی

تا نلغزی که ز خون راه پس و پیش ترست     

                                                آدمی دزد ز زردزد کنون بیشترست

گربزانند که از عقل...

 انسان در اشعار سعدی

ما سپر انداختيم گر تو کمان می کشی

ما سپر انداختيم گر تو کمان می کشی

                                گو دل ما خوش مباش گر تو بدين دلخوشی

گر بکشی بنده ايم....

چون دلت با من نباشد..

چون دلت با من نباشد همنشینی سود نیست 

                     گر چه با من می نشینی چون چنینی سود نیست

چون دهانت بسته .....

انسان در اشعار سعدی

تو در کمند نيفتاده ای و معذوری

تو در کمند نيفتاده ای و معذوری

                                      از آن به قوت بازوی خويش مغروری

گر آن که خرمن ....

خوف آدمی

همه خوف آدمی را از درونست     

                                ولیکن هوش او دایم برونست

برون را می نوازد....

انسان در اشعار سعدی

هر نوبتم که در نظر ای ماه بگذری

هر نوبتم که در نظر ای ماه بگذری

                                             بار دوم ز بار نخستين نکوتری

انصاف می دهم....