نامه هاي خط خطی

نویسنده : خانم دکتر عرفان نظر آهاری

( هفته چهل  و یکم  )

همانا نیکیها ، بدیها را پاک می کند. هود/ 114

این دیگر قشنگ ترین تشویقی است که تا حالا شنیده ام .

اینکه ستاره های ما، منفیهای ما را پاک می کند .

اینکه خوبیها جای بدیها را می گیرد.

خدایا فکر نمی کنی این دیگر خیلی زیادی  است .

شاید ما آدمها جنبه ی این همه مهربانی تو را نداشته باشم .

قبلاً همیشه فکر می کردم تو مثل معلمهای مهربان می مانی ؛ اما حالا احساس می کنم مهربانی تو ، یک جور مهربانی مادرانه است.

شاید هم مهربانی تو با همه ی مهربانی های دنیا فرق دارد .

تو همه نوع مهربانی را با هم داری .

خدایا،چرا ؟

چرا ؟

این قدر می بخشی ؟

چرا این قدر تشویقمان می کنی ؟  

چرا این قدر جایزه می دهی؟

شاید می خواهی به هر قیمتی که شده خوب باشیم .

تو از هر راهی وارد می شوی تا ما را راهنمایی کنی .

گاهی ما را می ترسانی ، گاهی دعوایمان می کنی  و خیلی وقتها هم تشویقیان می کنی .

پشت همه ی این دعوت کردنها چیزی هست .

 چیزی که من آن را نمی فهمم .

اما تو می خواهی ما به آن برسیم.

شاید خودت باشی .

خودت هستی که پشت همه ی نیکیها ایستاده ای .

خوبیها جاده ای است که ما را به تو می رساند .

خدایا!  ممنون که بدیهای ما را با خوبیهای خودت پاک می کنی .

چرا خدا بدیها را با نیکیها پاک می کند ؟

آیا این مسئله باعث نمی شود که آدمها در بدی کردن زیاده روی کنند ؟

( ادامه دارد )

منبع : کتاب نامه هاي خط خطی