صبر كردن لقمان چون ديد كه داود عليه السلام حلقه‏ها از آهن راست میکرد  از سؤال كردن با اين نيت كه صبر از سؤال موجب فرح و راحت است .

رفت لقمان سوى داود از صفا                         ديد كاو مى‏كرد ز آهن حلقه‏ها

جمله را با هم دگر در مى‏فگند                        ز آهن پولاد آن شاه بلند

صنعت زراد او كم ديده بود                            در عجب مى‏ماند و وسواسش فزود

كاين چه شايد بود واپرسم از او                      كه چه مى‏سازى ز حلقه‏ى تو به تو

باز با خود گفت صبر اوليتر است                      صبر تا مقصود زوتر رهبر است‏

چون نپرسى زودتر كشفت شود                      مرغ صبر از جمله پران‏تر بود

ور بپرسى ديرتر حاصل شود                         سهل از بى‏صبرى‏ات مشكل شود

چون كه لقمان تن بزد هم در زمان                   شد تمام از صنعت داود آن‏

پس زره سازيد و در پوشيد او                        پيش لقمان حکیم صبر خو

گفت اين نيكو لباس است اى فتى                    در مصاف و جنگ دفع زخم را

گفت لقمان صبر هم نيكو دمى است                 كه پناه و دافع هر جا غمى است‏

صبر را با حق قرين كرد اى فلان                      آخر  و العصر  را آگه بخوان‏

صد هزاران كيميا حق آفريد                           كيميايى همچو صبر آدم نديد

منبع : دفتر سوم مثنوی معنوی