|
آرزوها
در دلـــــــم بــــــــود كه آدم شوم ؛ امّا نشدم
بــــىخبر از همه عالم شوم ؛ امّا نشدم
بـــــــر درِ پیــــــرِ خــــــرابــــات نهم روى نیاز
تا بــه این طایفه محرم شوم ؛ امّا نشدم
هجرت از خویش كنم، خانه به محبوب دهم
تا بـــه اسمـــــاء معلّم شوم ؛ امّا نشدم
از كف دوست بنوشم همه شب باده عشق
رستــــه از كوثر و زمزم شوم ؛ امّا نشدم
فــــــــــارغ از خـویشتن و واله رخسار حبیب
همچنــــان روح مجسم شوم ؛ امّا نشدم
سر و پا گوش شوم، پاى به سر هوش شوم
كـــــز دَم گرم تو مُلهَم شوم ؛ امّا نشدم
از صفــــــا راه بیابــــــم به ســــــــوى دار فنا
در وفــــا یــــــار مسلّم شوم ؛ امّا نشدم
خواستم بر كنم از كعبه دل، هر چه بت است
تــــا بــــرِ دوست مكرّم شوم ؛ امّا نشدم
آرزوهــــا همـــــه در گور شد اى نفس خبیث
در دلــــم بــــود كـه آدم شوم ؛ امّا نشدم
منبع : دیوان امام خمینی (ره ( |
