نویسنده : جبران خليل جبران
گرد آوری: پروفسور سهيل بوشروی  
ترجمه: مسيحا برزگر
درباره ی : حقوق بشر
بشريت روح قدسی بر پهنه ی زمين است . روح قدسی در ميان ملتها گام بر می دارد، از عشق سخن می گويد و راه را نشان می دهد.اما من کسانی را ديده ام که چشم به تمجيد شما دوخته اند تا نفستان را ذليل کنند و بدينسان به بردگی کشانند.اينان به همين دليل می گويند عشق به هستی ، مستلزم آن است که دیگران را از حقوق خود محروم سازيم. اما من می گویم که حمایت از حقوق دیگری ، شریف ترین و قشنگترین کار آدمی است. اگر شرط بقای من ، فنای دیگری باشد ، در آن صورت ، خواهم گفت ، مرگ برايم عزيز تر از زندگی است. و اگر آدمی محترم و دوست داشتنی را نیابم تا به زندگی ام خاتمه دهد ، به طيب خاطر، با دستان خودم، پیش ازآنکه  موعدش رسیده باشد ، خودرا به وادی ابديت خواهم کشاند.

Humanity is the spirit of divineness on earth. Divineness walks among the nations speaking of love and pointing to the way of life. But I have seen those that covet privilege commend to you the abasement of self the easier to enslave your brothers. Likewise do they say that the love of existence makes incumbent the robbing of others of their right. But I say that the protection of another's right is of the noblest and finest of men's acts. And if my existence be the condition of another's destruction, then, say I, death were sweeter to me. And if I found no honourable and loving person to kill me, then gladly by my own hand would I bear myself to eternity before its time.

منبع : کتاب جاودانه ها  Everlasting Reflections