نامه هاي خط خطی
نویسنده : خانم دکتر عرفان نظر آهاری
(هفته هشتم )
آیا به شتر نگاه نمی کنند که چگونه آفریده شده ؟
و به آسمان که چطور برافراشته شده؟
و به کوهها که چگونه برپا داشته شده؟
و به زمین که چطور گسترده شده است؟
غاشیه/ 17 *
ما یک باغچه ی کوچک داریم که توی آن یک درخت انار است .
هر روز نگاهش می کنم و به او فکر می کنم . به ریشه هایش فکر می کنم که تا کجاها رفته و چه کار می کند.
فکر می کنم آیا درخت برای بزرگ شدنش درد می کشد؟
هر وقت برگ هایش می ریزد.توی دلم می گویم : دیگر تمام شد.مرد . اما هر سال خدایا،تو دوباره برگهای تازه به درختمان می دهی و جوانه توی دستهایش می گذاری .
شب می خوابم و صبح می بینم گل داده است.گلهای قرمز قرمز.ذوق می کنم و می گویم : خدایا تو معرکه ای!
گلهای قرمز،که انار می شود،من همین طور می مانم که آخر چطوری ؟ خدایا ! آخر تو چطوری از هیچ چیز ، همه چیز درست می کنی.
کنار باغچه می نشینم،یک مشت خاک بر می دارم و می گویم : آخر قرمزی انار از کجای این خاک در می آید ؟
شیرینی و قیافه ی قشنگش از کجا ؟
یک خاک و این همه رنگ،این همه بو،این همه طعم.
خدایا به یادت می افتم،حتی با دیدن دانه های سرخ انار .
( بار دیگر چشم باز کن و نگاه کن. ملک/ 4 ) **
خیلی وقتها خدا آدمها را دعوت می کند به نگاه کردن . ولی حیف که ما آدمها،خوب نگاه کردن را بلد نیستیم.
ما ذوق زده نمی شویم.تعجب نمی کنیم و اصلا حواسمان نیست که خدا همین جاهاست . توی همین باغچه،لای همین ابرها،روی همین ثانیه ها . چشمهای ما به همه چیز عادت کرده اند،به همه چیز.
تو چی ؟ چه جوری نگاه می کنی ؟
تا حالا شده که با دیدن چیزی،مثلا یک درخت،یک پرنده یا یک منظره،آن قدر تعجب کنی یا لذت ببری که بگویی خدا تو واقعا فوق العاده ای!
می توانی بگویی کی و کجا این اتفاق برایت افتاد؟
( * )
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
أَ فَلا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ کَيْفَ خُلِقَتْ * وَ إِلَى السَّماءِ کَيْفَ رُفِعَتْ * وَ إِلَى الْجِبالِ کَيْفَ نُصِبَتْ * وَ إِلَى الْأَرْضِ کَيْفَ سُطِحَتْ * « سوره الغاشیه آیات 17 تا 20 »
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
آيا آنان به شتر نمينگرند که چگونه آفريده شده است؟! * و به آسمان نگاه نميکنند که چگونه برافراشته شده؟! * و به کوهها که چگونه در جاي خود نصب گرديده؟! * و به زمين که چگونه گسترده و هموار گشته است؟! *
( ** )
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ کَرَّتَيْنِ يَنْقَلِبْ إِلَيْکَ الْبَصَرُ خاسِئاً وَ هُوَ حَسِيرٌ *
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
بار ديگر (به عالم هستي) نگاه کن، سرانجام چشمانت (در جستجوي خلل و نقصان ناکام مانده) به سوي تو باز ميگردد در حالي که خسته و ناتوان است.
( ادامه دارد )
منبع : - wWw.98iA.Com |