پرسيدن صديقه (س) از پيامبر (ص) كه سر باران امروزينه چه بود

گفت صديقه كه اى زبده‏ى وجود               

حكمت باران امروزين چه بود
اين ز بارانهاى رحمت بود يا                        

 بهر تهديد است و عدل كبريا
اين از آن لطف بهاريات بود                     

يا ز پاييزى پر آفات بود
گفت اين از بهر تسكين غم است           

كز مصيبت بر نژاد آدم است‏
گر بر آن آتش بماندى آدمى                   

بس خرابى در فتادى و كمى‏
اين جهان ويران شدى اندر زمان             

حرصها بيرون شدى از مردمان‏
استن اين عالم اى جان غفلت است           

هوشيارى اين جهان را آفت است‏
هوشيارى ز آن جهان است و چو آن              

غالب آيد پست گردد اين جهان‏
هوشيارى آفتاب و حرص يخ                       

هوشيارى آب و اين عالم وسخ‏
ز آن جهان اندك ترشح مى‏رسد                

تا نغرد در جهان حرص و حسد
گر ترشح بيشتر گردد ز غيب               

نى هنر ماند در اين عالم نه عيب‏
اين ندارد حد سوى آغاز رو                     

سوى قصه‏ى مرد مطرب باز رو
منبع : دفتر اول مثنوی  معنوی