سلوك باران

[محمدرضا رنجبر]

برخي ميوه‌فروش‌ها را ديده‌اي كه ميوه‌هاي ريز و گاه كم آب و لك‌دار خود را جلوي مغازه و در دسترس همه قرار مي‌دهند اما ميوه‌هاي درشت و آب‌دار و سالم را ته مغازه و توي صندوق و ويژه آدم‌هاي خاص نگهداري مي‌كنند. رحمت خداوند هم مثل ميوه‌ها دو گونه است رحمتي كه عمومي است و در دسترس همه.
اديم (پوست دباغي شده) زمين سفره عام اوست
براين خوان يغما چه دشمن چه دوست
رحمتي هم خاص، و آن ويژه انسان‌هايي است كه از ويژگي‌هاي خاصي برخوردارند. پس اگر عزتي است و يا آرامشي و يا صفايي و يا لذتي دوگونه است.
كس نديدست ز مشك ختن و نافه چين
آنچه من هر سحر از باد صبا مي‌بينم
بوي خوش را هم از مشك ختن و هم از باد صبا مي‌توان شنيد. بوي خوش از مشك شنيدن كار همه است اما از باد صبا ديدن ويژه حافظ و كساني همچون اوست. و تفاوت‌ اين دو بوي خوش از زمين تا آسمان است.
بنابراين رحمان و رحيم هر دو يعني خداوندي كه برخوردار از رحمت است ولي رحمن به معناي برخورداري از رحمت عام كه نثار عموم مي‌شود و رحيم يعني برخوردار از رحمت خاص كه ويژه انسان‌هاي ويژه است.
و كان بالمومنين رحيما