سلوك باران

[محمدرضا رنجبر]

گاه كسى پيش طبيب مى رود و با انگشت خود، دندان آسياى سمت چپ فك بالا را نشان داده و از درد آن گله مى كند، اما طبيب كه گويى اين سخن را نشنيده يا نشنيده بگيرد به سراغ دندان عقل سمت راست فك پائين رفته و آن را از جا كنده و مى كشد و از قضا پس از كشيدن آن، درد مى خوابد.
من نمى خواهم در اينجا نتيجه بگيرم كه بى دردى ريشه تمام دردهاست، بلكه مى خواهم اين حقيقت را اشاره كنم كه آسمان و زمين همچون فك هاى بالا و پائين اند و با يكديگر مربوط و مرتبطند، بر همين اساس يك اتفاق در زمين ممكن است يك اختلال در آسمان پديد آورد و از اينرو بود كه هود(ع) آن پيامبر والا به قوم آلوده خود گفت:
يا قوم استغفروا ربكم ثم توبوا اليه يرسل السماء عليكم مدرارا
اى قوم! استغفار كرده و توبه كنيد تا آسمان پياپى بر شما ببارد.
بنابراين مى بينيد كه استغفار در زمين مى تواند آسمان را ابرى كرده و ابر ها را بارانى كند، و اين نشان از اين دارد كه اتفاقات زمين با حوادث آسمانى مربوط است.
اساساً عالَم، عالَم رابطه هاست و عالِم كسى است كه اين رابطه ها را هضم و درك كند و از آنجا كه اهل بيت عليهم السلام بنابر فرازهاى بلند زيارت جامعه، معدن و كانون و سرچشمه دانش و بينايى مى باشند بيشترين رابطه ها را نيز آن نازنينان باخبرند و پس از ايشان نيز مردان خدا!

منبع : http://www.ravy.ir/content656623.html