سلوك باران

[محمدرضا رنجبر]

بچه ها را ديده ايد كه با هم مار و پله بازى مى كنند .
مار و پله يك صفحه اى مربع شكل است كه مربع هاى كوچكى روى آن طراحى شده است و روى مربع ها هم عكس مار و پله آمده است، در هر خانه اى كه پله باشد بالا مى روند و در هر خانه اى هم كه مار باشد پائين مى آيند. گاهى اتفاق مى افتد كه كسى همان خانه هاى پائين باشد اما سر و كارش با پله بيفتد و سريع چند رديف خانه را پشت سر گذاشته و بالا رود، گاهى هم بالاست اما سر و كارش به مار مى افتد و گزيده شده و فرود مى آيد.

حال دنيا دقيقاً چيزى شبيه صفحه مار و پله است، گاهى ممكن است پائين باشى و خداوند نردبامى سر راه تو بگذارد مثلاً دوست خوبى، كتاب خوبى، و يا همسر خوبى كه به وسيله آن اوج گرفته و به قول حضرت امام رحمة الله عليه، به معراج بروى، و گاهى هم ممكن است بالا باشى، مثلاً تحصيلات بالا، اعتبار بالا، و يا تقواى بالايى داشته باشى و گرفتار نيش مار شوى، مثل اينكه رفيق نابابى، و يا كتابى بى معنا، و يا درآمدى نامشروع تو را زمين زده و پائين بكشد. از اين رو بايد پذيرفت كه به قول حافظ:
كس را وقوف نيست كه پايان كار چيست
يعنى هيچ معلوم نيست كه سرانجام آدمى چه خواهد شد، حال آنكه آنچه در دستگاه خداوند مهم است و از اهميت بالايى برخوردار مى باشد، نتيجه و پايان كار است.
حكم مستورى و مستى همه بر عاقبت است

منبع : http://www.iran-newspaper.com/

http://www.ravy.ir/content1528744.html