سلوك باران

[محمدرضا رنجبر]

ما كليديم يا قفل آيا كار ما بستن نيست آيا كار ما گره در كار ديگران افكندن نيست آيا كسى اگر كنار ما بنشيند از غصه ها كناره مى گيرد آيا دلش و حالش نمى گيرد آيا گره هايش گشوده مى شود
بياييم كليد باشيم، نه قفل!
و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم كه درود خدا بر او باد كليد بود همچنان كه اهل بيت عليهم السلام چنين بودند و همچنانكه امام زمان عليه السلام كليد است.
و كليد با دندانه هاى خود قفل ها را مى گشايد، و دندانه هاى آن كليد غايب اصحاب و ياران اويند. و حال، شما ببين كه چه قفلى بر هستى نشسته است كه بايد كليدى ۳۱۳ دندانه داشته باشد تا آن را بگشايد. و مولوى مى گفت:

بياييد ما هم دندانه باشيم:
مفتاح را دندانه شو دندانه شو
اما به اسف پاره اى جاى آنكه دندانه باشند، دندان اند و دندان ها گونه گون اند: دندان هاى نيش، دندان هاى آسيا. كار دندان نيش دريدن و شكستن است و كار دندان آسيا، آسيا كردن و له كردن و در هم كوبيدن.
حال برخى همچون دندان نيش اند و كارشان به قول سعدى در پوستن حيثيت و آبروى ديگران افتادن و دريدن است، وبعضى هم كارشان نيش زدن و بسيارى هم همچون دندان آسيا به كوبيدن و له كردن ديگران سرگرم اند و يادمان باشد كه دندان از هر نوع و گونه اى كه باشد لاجرم از درون مى پوسد و بركنده و دورافكنده مى شود.
بياييم دندانه باشيم نه دندان، كليد باشيم نه قفل.

منبع : http://www.ravy.ir/content673922.html