نامه هاي خط خطی

نویسنده : خانم دکتر عرفان نظر آهاری

( هفته سی و ششم  )

گناه را چه آشکار و چه پنهان ترک کنید ؛ زیرا آنان که مرتکب گناه می شوند ، به سزی اعمال خود خواهد رسید . انعام/ 120

حرف از گناه که پیش می آمد، پیش خودم می گفتم من که گناهی نکرده ام .

منظورم آن گناه های بزرگی است که خدا می گوید و اسمشان گناه های کبیره است .

من که مرتکب آن نشده ام .

گناه های بزرگ را آدم بزرگها انجام می دهد .

اما  امروز آیه ای توی سوره ی « حجرات » خواندم که حسابی دلم را لرزاند .

خدایا تو گفتی : « ای کسانی که ایمان آوردید ، از گمان فراوان بپرهیزید ؛ زیرا پاره ای از گمانها گناه است و در کارهای پنهان یکدیگر جستجو نکنید و غیبت یکدیگر را نکنید .  آیا هیچ یک از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده ی خود را بخورد  ؟ »

این آیه را که خواندم، یادم افتاد که بارها شده که من هم توی دلم احساسهای بدی نسبت به کسی داشته و ندانم چرا .

شده که هزار فکر ناجور درباره ی کسی کنم ، اما نه چیزی شنیده باشم و نه چیزی دیده باشم .

شده که بنشینم پشت سر کسی تا آنجایی که می توانم بدگویی کنم .

شده که...

گفتی که اینها گناه است؟

گفتی که مثل خوردن گوشت برادر مرده ی آدم است .

مثالت چقدر واقعی و چقدر وحشتناک است .

برادر یعنی همخون آدم ، یعنی عزیز ، یعنی دوست داشتنی .

چطور می شود چنین کار وحشتناکی کرد .

اما ما خیلی وقتها این کار را انجام داده ایم ، بدون اینکه اصلاً متوجه باشیم و بفهمیم .

کاش زودتر این آیه را خوانده بودم .

خدایا از دست خودم دلخورم .

بدترین کاری که تا به حال انجام داده ای و واقعاً دلت می خواهدخدا تو را ببخشد چیست؟

ماجرا را به رمز بنویس ، طوری که هیچ کس جزخدا نفهمد تو چی نوشته ای .

( ادامه دارد )

منبع : کتاب نامه هاي خط خطی