نامه هاي خط خطی

نویسنده : خانم دکتر عرفان نظر آهاری 

 (هفته دهم )

و خدا با موسی (بی واسطه) سخن گفت. نساء/ 164

من همه ی این هفته را هم به درخت موسی فکر کردم. به حرفهای موسی و حرف زدن تو  .

من چقدر ساده نگاه می کنم که خیال می کنم تو باید مثل آدمها با همین کلمه ها جواب مرا بدهی .

 اما تو حرف می زنی .

تو واقعا حرف میزنی و هزار راه برای حرف زدن با آدمها بلدی .

 بعضی وقتها حرفهایت را از زبان دیگران به آدم می گویی؛ بعضی وقتها حرفهایت را توی کتابها می گذاری و خیلی وقتها هم با گوشه و کنآیه و رمز و اشاره صحبت می کنی .

می دانم که تو از هر دری وارد می شوی تا با ما حرف بزنی؛ اما چرا ما بعضی حرفهایت را نمی فهمیم ؟

کلمه های تو ساده است، زبانت هم همین طور .

معنی حرفهایت هم واضح است، اما ....

خدایا ! زبانت را به من هم یاد بده .

راستش را بگو! خدا با تو هم حرف می زند ؟

چه جوری ؟

 چه شکلی ؟

 چه وقتهایی می فهمی که این حرفها

حرفهای خداست ؟

 حتما بین تو و خدا هم رمزهایی وجود دارد که فقط خودت می دانی و او .

 تو هم کم کم داری زبان خدا را یاد می گیری .

یادت می آید اولین بار چطور منظورش را فهمیدی ؟

 لابلای خاطراتت را بگرد .

 خاطره های تو پر از کلمه های خداست .

 چطور است که این دفعه درباره ی کلمه های خدا ، با خدا صحبت کنی .

 پس برایش بنویس .

بنویس چطور معنی حرفهایش را می فهمی .

( ادامه دارد )

منبع : - wWw.98iA.Com