بسم اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
وَ عاداً وَ ثَمُودَ وَ قَدْ تَبَيَّنَ لَکُمْ مِنْ مَساکِنِهِمْ وَ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ أَعْمالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَ کانُوا مُسْتَبْصِرِينَ *
« قرآن مجید - سوره العنکبوت آیه 38»
به نام خداوندبخشنده بخشايشگر
ما طايفه ي «عاد» و «ثمود» را نيز (هلاک کرديم)، و مساکن (ويران شده ي) آنان براي شما آشکار است؛ شيطان اعمالشان را براي آنان آراسته بود، از اين رو آنان را از راه (خدا) بازداشت در حالي که بينا بودند. * « قرآن مجید - سوره عنکبوت آیه 38 »
***
چون بسی ابلیس آدم روی هست
پس به هر دستی نشاید داد دست
چگونه گرگصفتان با هویت مجازیشان شما را به تباهی میکشانند
در جهان دیجیتالی، مفهوم هویت به دو صورت حقیقی و مجازی بروز مییابد. در فضای سایبر ما یک هویت جدید، علاوه بر آن هویت فیزیکی پیدا میکنیم. این هویت میتواند به صورت مجازی یا حقیقی شکل گیرد؛ یعنی میتوانیم مشخصات هویت حقیقی خودمان را بروز دهیم و از خود، شخصی دیگر غیر از آنچه در واقعیت بوده، ارائه دهیم.
فضای سایبر این امکان را به اشخاص میدهد که هویت حقیقی خویش را مخفی کنند و با هویت ساختگی جدیدی وارد آن شوند. این معنای هویت مجازی است. هویت مجازی با اصطلاحات دیگری نیز در متون علمی و مقالات دیده میشود، مثل: بینامی، ناممستعار، نقاب یا صورتک درون شبکهای.
چگونه افراد در موقعیتهای مختلف اجتماعی "خود"ها و نقشهای مختلفی را اختیار میکنند.
فضای مجازی اینترنت با قابلیتهای ویژهاش افراد را قادر میسازد که علاوه بر اختیارکردن خودها و نقشهای متفاوت در موقعیتهای اجتماعی متفاوت بتوانند "هویتهای" متفاوتی را برای خود خلق کنند.
اگرچه بعضی از مردم ترجیح میدهند از هویتهای واقعی خود بر روی شبکه اینترنت استفاده کنند، اما اکثریت آنان متمایل هستند که با استفاده از اطلاعات هویتی غیرواقعی در فضای اینترنت به تعامل بپردازند.
فضای مجازی همان طور که از نامش پیداست فضای غیرواقعی است در واقع دنیای غیرواقعیای که دارای شخصیتهای غیرواقعی است. در این فضا، یک فرد کم سواد به راحتی میتواند خودش را فردی باسواد و یا یک فرد ضعیف خود را یک قهرمان ورزشی معرفی کند.
آیا دوستان شما در فضای اینترنت خودشان را همانطور که در فضای حقیقی هستند معرفی میکنند؟ دلیل این کار چیست؟
آیا شما هم در مواجه با دیگر کاربران خود واقعیتان را معرفی میکنید یا نه؟
این میتواند 2 دلیل داشته باشد:
· ضعف هویتی و یا کمبود شخصیت
· سواستفاده، فریب، بزهکاری، کلاهبرداری و...
ما میخواهیم مورد دوم را مورد بحث و بررسی قرار دهیم چون این مورد بسیار خطرناک است و ناآگاه بودن کاربران موجب شده تا در موارد بی شماری زندگی خصوصی افراد با مشکل مواجه شود.
آیا میدانید خیلیها با اعتماد بیجا و از روی ناآگاهی، خودشان موجبات بدبختی و بیآبروییشان را فراهم می کنند.
بسیاری از مجرمان، از هویت مجازی "بینامی" برای انجام بهتر جنایاتشان استفاده میکنند. این افراد مرتکب جنایتهای مختلفی مثل افترا و تهمت زدن، سوءاستفاده جنسی از کودکان، تهدید و ترساندنهای غیرقانونی و نامشروع، تبعیض نژادی و آزار و اذیت نژادهای دیگر، کلاهبرداری رایانه ای، گروکشی شده و یا به جستجوی افرادی که ساده لوح باشند و بتوان آنها را فریب داد میپردازند.
بینامی میتواند برای اهانت و دروغ و افترا یا ایجاد نفاق در ارتباطات استفاده شود. بعضی از مردم از بینامی برای گفتن چیزهایی نامطبوع، تند و زننده و کریه، و نشر اکاذیب استفاده میکنند.
گرگصفتان زیادی وجود دارند تا با فریب فرزندانمان در فضای مجازی، آنها را در فضای حقیقی به دام انداخته تا بتوانند هم زندگی آنها و هم خانواده آنها را به تباهی بکشانند.
البته راهکارهایی توسط برخی کشورها در این فضا اعمال شد تا کاربران فقط با نام و هویت حقیقی بتوانند در این فضا فعالیت کنند ولی این راهکارها پس از مدتی با مشکل مواجه شد.
سیاست استفاده کاربران از هویت واقعی در برخی از کشورها از جمله کره جنوبی اتخاذ شد ولی پس از اینکه هویت واقعی 35 میلیون کاربر کره ای توسط هکرها به سرقت رفت، دولت کره متوجه شد که این سیاست یک سیاست ناکارآمد بوده است.
در واقع، این تجربه کره جنوبی نشان میدهد که "سیاست استفاده از نام واقعی در اینترنت” ایده مسخرهای بیش نیست و تهدیدات حریم خصوصی تنها دلیلی است که برای استفاده از این سیستم به شمار میرود.
پدر و مادرها احساس خطر کنید.
چرا فرزندانمان به راحتی عکسهای شخصی و حریم خصوصیشان را ناآگاه در فضای اینترنت منتشر میکنند، آیا بهتر نیست که بر کار و فعالیتهای آنها در فضای مجازی نظارت داشته باشیم و هم خود و هم فرزندانمان را با خطرات این فضا آشنا کرده و راههای مقابله با این خطرات را فراگیریم تا هم خودمان و هم فرزندانمان در این فضا به طور امن و با خیالی آسوده فعالیت کنیم.
گروهی از محققین که روی مسئله "مزاحمتهای سایبری" تحقیق کردهاند معتقدند که فضای اینترنت بدرفتاری را آسانتر میکند. در واقع گمنامی و پوششی که اینترنت در اختیار کاربران قرار میدهد باعث میشود مزاحمان احساس کنند که در ایمنی کامل هستند و در نتیجه رفتارهای بد خود را با خیال راحت بروز میدهند.
همچنین این پوشش باعث میشود که فرد مزاحم احساس کند کاربران در واقع آدمهای واقعی نیستند و فقط مجازی هستند که این مسئله منجر به این میشود که مزاحمان با آسودگی خاطر به مزاحمت خود بپردازند.
پدیده سوء رفتار و بدرفتاری در فضای مجازی را اصطلاحاً "مزاحمت سایبری" یا "Cyber Bullying" نامیدهاند.
آزار و اذیت هنگامی روی می دهد که شخصی مرتب برای شخصی دیگر مشکل ایجاد میکند یا او را مورد تهاجم و حمله قرار میدهد. اگر برخط(آنلاین) باشد. افرادی که دیگران را مورد آزار و اذیت قرار میدهند معمولاً به دنبال جلب توجه و عکس العمل افراد دیگر به صورت برخط و یا در زندگی واقعی هستند. آزار و اذیت میتواند کمی آزار دهنده باشد یا میتواند مشکلات بسیار جدی را برای کاربر قربانی بهوجود آورد. دانستن فرق بین این دو بسیار مهم است، اینکه بدانید چه موقع باید فقط کاربر مزاحم را نادیده بگیرید و یا چه موقع باید مسئله را به مقام مسئول و یا به بخش "تخلفات سایت گرداب" گزارش دهید.
مزاحمتهای سایبری انواع مختلفی دارند اما هر کدام از آنها میتوانند بر روی زندگی واقعی فردی که مورد مزاحمت قرار گرفته نیز تاثیرگذار باشد و مشکلاتی از قبیل تضعیف شخصیتی، افسردگی و انزوا و حتی خودکشی را برای وی رقم بزند.
فقط کافی است که چند لحظهای در اینترنت و شبکههای اجتماعی به جستوجو بپردازید تا متوجه شوید در یک دنیای کاملا متفاوت قرار دارید. در کنار پیدا کردن نکات بسیار مفید در اینترنت ، در کمال تعجب متوجه خواهید شد که اکثر افرادی که در این فضای مجازی پیدا میکنید با تصور شما تا حد زیادی متفاوت هستند.
هر چه فضای اجتماعی مجازی گستردهتر باشد مزاحمتهای سایبری نیز بیشتر خواهد شد به این دلیل که فرد مزاحم فکر میکند خیلی راحت میتواند بدون اینکه کسی متوجه هویت واقعی وی شود برای کاربران بیگناه مزاحمت ایجاد کند.
يکي از غمانگيزترين پديده هاي فضاي مجازي و فعاليتهاي اينترنتي، مزاحمتهاي جنسي است که بيشتر در قالب چشمچرانيهاي مجازي صورت ميگيرد. اما جنبه دردناکتر اين پديده مربوط به قربانياني است که کودک يا نوجوان ناآگاه و بیاطلاع نسبت به این فضا هستند و چندان قدرتي براي دفاع از خود در فضاي مجازي ندارند؛ که بیشتر در قالب تهدید و افشای مسائل شخصی آنها صورت میگیرد. از این رو ، روزانه هزاران نفر از این قشر در سراسر جهان در دامهای مختلف اینترنتی گرفتار میشوند.
نوجوانان و افرادي که براي ديگران مزاحمت سايبري از طريق ايميل، گوشیهمراه، اينترنت و ديگر رسانههاي ديجيتالي ايجاد ميکنند، قربانيان خود را در معرض انواع اختلالات رواني و جسمي، مشکلات عاطفي، عدم تمرکز، ناهنجاريهاي رفتاري، ناتواني در کنارآمدن با ديگران، سردرد قرار ميدهند.
آمار قتلهایی که از طریق اینترنت به وقوع پیوستهاند رو به افزایش گذاشته و مجرمین به بهانههای مختلف به ترویج اطلاعات شخصی دیگر کاربران و بعضا تحریف این اطلاعات به صورت واهی و دروغین، جهت تخریب شخصِ هدف میپردازند و همین موضوع بیشترین عامل خودکشیهای اینترنتی برشمرده میشود.
شبکههای اجتماعی با وفور اطلاعات شخصی در آنها ، راه را برای چنین سوءاستفادههایی هموار میکنند.
اینترنت موردی بسیار خاص است و این تنها به شبکههای اجتماعی مربوط نمیشود زیرا آنها تنها یکی از ابزار موجود در شبکه هستند. اینجا موضوع اصلی انسانیت میباشد که به این منبع اطلاعات مربوط میشود؛ شبکه در آنِ واحد در همه جا حاضر است، ما باید با آن سازگاری پیدا کنیم و تا جایی که میتوانیم ، نسبت به خطرات این فضا آگاه شویم و اطلاعات خود را افزایش دهیم.
اما که کسانی که قصد آزار و مزاحمت دارند، باز هم راههایی برای این کار خواهند یافت به همین دلیل تنها راه موجود در پاسخ به مزاحمت سایبری ، افزایش آگاهی، آموزش کودکان، والدین و آموزگاران و بهروز نگاه داشتن اطلاعات آنان است.
روانشناسان معتقدند کسانی که یکبار مورد آزار قرار گرفتهاند، باید در آینده شدیداً تحت مراقبت قرار گیرند زیرا آمار نشان میدهد که بیش از نیمی از قربانیان گذشته برای گرفتن انتقام، خود نیز به آزار دیگران پرداختند و در دوری باطل به دام افتادهاند.
در رأس پيامدهاي منفي مزاحمتهاي سايبري ايجاد احساس ناامنی در ميان قربانيان اين نوع مزاحمتها است. برخلاف ديگر انواع مزاحمتهای سنتی در اين نوع جديد فرد در هيچجا حتي در منزل خود هم احساس امنيت نمیکند.
منبع : سایت گرداب |