حس و حال در عبادات

حجت السلام و المسلمین نقویان

آیا این حس و حال در عبادات های ما مهم است ؟

البته اینها خیلی آدمهای با حالی هستند که این حرفها را می زنند و می دانید که آدمهای باحال هم خیلی کم پیدا می شوند ، یک حالی شیطان به انسان می دهد و یک حالی خدا به انسان می دهد . جناب آقای قرائتی می گفت یک وقتی ایستادم سر نماز خیلی حال داشتم ، السلام علیکم را که گفتم دیدم اصلا وضو نداشته ام . اینجوری نیست که هروقت حالی به ما دست داد وضو بگیریم و نماز بخوانیم . اولا شما باید حرکت بکنید تا آن حال ایجاد شود ، حال گاهی مثل حرکت اتومبیل است ، سرعت بالا در حرکت ایجاد می شود از اول که ماشین شتاب ندارد .

خدا از ما حرکت می خواهد نه اینکه از اول بنشینیم و بگوییم حال نداریم ، تو یا اینکه حال کسی را گرفته ای که من حال تو را گرفته ام یا اینکه مهم تر از آن بحث حال نیست بحث وظیفه است ، وظیفه من این است که نماز خود را بخوانم ، شما چرا برای غذا خوردن نمی گویید حال ندارم و غذا نمی خورم ، غذا می خورید بعد حال می آیید . به انضمام یک نکته گاهی ما حال را خودمان ایجاد می کنیم ما می رویم و از دکتر می پرسیم که ما اول سالاد را بخوریم بعد غذا را یا اول غذا بخوریم بعد سالاد هر چیزی را کی بخوریم غذا نرم باشد یا سفت باشد ؟ سحری چه چیزی بخوریم یا افطاری چه چیزی بخوریم یعنی دستور مهم است . به ما می گویند اگر می خواهید حال پیدا کنید در طول روز مراقب خود باشید پنج دقیقه قبل از نماز وضو خود را با توجه بگیرید ، پنج دقیقه قبل از نماز تلویزیون و موبایل خود را خاموش کنید سعی کنید به قول روان شناسان یک تلقین فکری کنید که من می خواهم با بزرگ بزرگان ملاقات کنم . اتاق آقای رئیس اگر می خواهید بروید کلی جلوی آینه می ایستید، ژست می گیرید و پیراهن خود را شل و سفت می کنید و ... اما می خواهند پیش خدا بروند با پیراهن رکابی می روند و می گویند چرا خدا به من حال نمی دهد .

(ادامه دارد )

منبع :http://ch3.iribtv.ir/index.php?option=com_content&task=view&id=449&Itemid=594