سلوك باران

[محمدرضا رنجبر]

بالاى سر بيماران نديده اى كه دستگاهى قرار دارد كه علائم حياتى بدن بيمار را نشان مى دهد، اين نوارى كه در صفحه نمايشگر دستگاه در حال حركت است، تا وقتى نوسان دارد، علامت حيات بيمار است ولى همين كه ممتد شد، يعنى تمام!
بنابراين نوسان مايه سلامت است و نيز مايه سازندگى. به همين دليل خداوند هركس را كه بخواهد بسازد، با او يكسان رفتار نمى كند، درست مثل آهنگرها كه هم آتش دارند و هم آب و هر دو براى ساخته شدن آهن لازم است. چون آهن با آتش شكل پذير شده و با آب استحكام پيدا مى كند. در نانوايى ها نديده اى گاهى نان را چانه كرده و گرد مى كنند و گاهى هم پهن و هر دو براى ساخته شدن خمير و نان شدن آن لازم است.
خود شما در حمام سونا چرا از بخار گرم به درون آب سرد مى رويد، چون مى بينيد كه هر كدام به تنهايى زيان دارد ولى با هم سودمند بوده و بدن را ساخته و با نشاط و با طراوت مى سازند. از اين رو خداوند هم براى آن كه آدمى ساخته شود، يكسان رفتار نمى كند بلكه به قول مولانا گاهى او را به داغ كشيده و گاهى هم به باغ، تا چشمان او را باز كرده و حقيقت ها را به او نشان بدهد.
يك لحظه داغم مى كشى       يك دم به باغم مى كشى
پيش چراغم مى كشى           تا وا شود چشمان من

منبع : http://www.ravy.ir/content816523.html