|
سلوك باران
[محمدرضا رنجبر]
عصاى موسى از چوب بود ولى وقتى پاى خطر در ميان آمد اژدها شد و با چشم بر هم زدنى خطرها را از او دور ساخت.
نام خدا هم چيزى شبيه به عصاى موسى است و به ظاهر از جنس حرف است، ولى همين حرف ها در جاى خود آدمى را از چه خطرهايى مثل يأس، سردى و افسردگى رهايى مى بخشد.
به عنوان نمونه بگويم يك معناى رحمان يعنى بخشنده نعمت ها.
و نعمت ها تنها در ماش و عدس و لوبيا و نان و ماست خلاصه نمى شود، بلكه هر آنچه كه براى انسان خير و خوب است نعمت خواهد بود.
از اين رو آبرو، عزت، شغل مناسب و رفيق خوب نعمت اند.
پس وقتى كه مى گوييم:
خداوند بخشنده است، يعنى اوست كه آبرو مى دهد، يا شغل مناسب و رفيق خوب نصيب آدم مى كند و نه هيچ كس ديگر.
حال اگر من اين حقيقت را بفهمم آيا از سرد گرفتن و يا اخم كردن مدير يا مسئول يا مافوق خود لحظه اى دچار اضطراب و فشار و اندوه خواهم شد هرگز!
چون او چيزى به من نداده است كه اكنون بخواهد باز پس گيرد .
منبع : http://www.ravy.ir/ |
