نامه هاي خط خطی

نویسنده : خانم دکتر عرفان نظر آهاری 

 (هفته هجدهم )

شما را به بد ونیک ، چنانکه باید و شاید می آزماییم  . انبیاء /35 

هر وقت که اتفاقی می افند – یک اتفاق تلخ و ناجور- هر وقت که حسابی توی لک می روم و از ته دل آه می کشم یا از کوره در می روم و داد و بیداد راه می اندازم، مادرم می گوید  :

 « کم نیاور . جلوی خدا آبروریزی نکن . اینها همه اش امتحان است . »

آن وقت است که واقعاً لجم می گیرد و می گویم :

«  مگر اینجا هم مدرسه است؟ مگر خانه ی ما جلسه ی  امتحان است ؟ »

خدایا، اصلاً نمی فهمم تو چرا باید سر به سر ما آدمها بگذاری.

چرا نمی گذاری آدم ها  زندگی شان را بکنند ؟

اصلاً این همه امتحان به چه درد می خورد ؟

فکرش را که می کنم می بینم زندگی بدون امتحان چه زندگی قشنگ و بی دلهره ای می شد، اما تو دلت نمی خواهد زندگی قشنگ و بی دلهره باشد.

از همه بدتر اینکه من اصلاً نمی دانم چه چیزهایی جزء سوالات امتحانی هست و چه چیزهایی نیست.

نمی دانم وقت امتحانهایت چقدر است ؟

 اصلاً منابع سوالات امتحانی تو کجاست ؟

تو از چی امتحان می گیری ؟

وای که چقدر زندگی کردن کار سختی است.

 آن هم با این همه امتحان .

اما خدایا! کاشکی می شد تغییری در رفتارت بدهی .

باور کن اگر امتحان را حذف کنی، آدمهایت را خیلی خوشحال کرده ای .

تو هم از امتحان های خدا دلخوری ؟

 به نظر تو خدا چرا از آدمها امتحان می گیرد ؟

دنیای بدون امتحان واقعاً چه جور دنیایی است ؟

راستی، تو می دانی از روی چه منابعی سوال طرح می کند ؟

تازه ترین امتحانی که خدا از تو گرفت چه بود ؟

 می توانی آن را بنویسی ؟

( ادامه دارد )

منبع : - wWw.98iA.Com