زبان و سخن

حجت الاسلام رنجبر

( قسمت ششم )

 نباید سخن گفت ناساخته

نشاید بریدن نینداخته

بزّازها اول پارچه را اندازه میگیرند و بعد می بُرند بخاطر همین هم ، دور ریز ندارند ویا کم دارند . اگر به عکس کار بکنند ، ورشکست می شوند . سعدی میگوید : تو وقتی حرف می زنی ، پارچه می بِری . پس قبل از اینکه رش بزنی ، اندازه بگیر . اندازه گیری داشته باش . آخر این حرفی را که من می زنم به کجا برمی خورد ؟ چه حاصلی دارد ؟ هر حرفی را نزن . حرفت باید خودش را ساخته باشد . اگر خودش ساخته شد می تواند دیگری را هم بسازد . یک تکه آهن تا خودش ساخته نشود ، از آن کاری برنمی آید . اگر این آهن بیل شد ، آنگاه میتواند سازندگی داشته باشد چون اول خودش ساخته شده است . حرف باید خودش حسابی باشد تا یک تاثیر حسابی بگذارد . حرفی که بر اساس حساب نیست ، نباید بگویید تا پارچه را اندازه گیری نکردید نباید ببرید . اول ببین این حرف اندازه طرف است و بعد حرفت را بگو . چه وقت به شما بر میخورد ؟ وقتی حرف من از اندازه ی شخصیت شما پایین تر است . چون اندازه گیری نکردم و به اندازه شخصیت شما با شما رفتار نکردم . مثل یک لباسی است که به شما تنگ است و به شما فشار میآورد . یا شخصیتت خیلی بالا است و من یک تعریفی از شما می کنم و شما مغرور می شوید و همین شما را به زمین می زند . مثل مادری که لباسش را به دختر بچه اش بدهد ، اندازه اش نیست .

منبع : http://ch3.iribtv.ir/index.php?option=com_content&task=view&id=323&Itemid=453