سلوك باران

[محمدرضا رنجبر]

يادت باشد تو وقتي مي‌تواني بگويي: آتش زدم به مالم كه مال خودت باشد، يعني مالك آن باشي و گرنه حق نداري حتي يك نخ كبريت به آن نزديك كني، از شرع و عقل هم كه بگذريم قانون مي‌گويد هرگونه تصرف در ملك ديگران بايد با اجازه مالك باشد و خدا در اين سوره خود را مالك معرفي مي‌كند و در سوره ديگر خودرا مالك همه چيز.
ولله ملك السماوات والارض
يعني همه چيز ملك خداست.
پس اين بدن ما نيز ملك اوست و بخاطر همين است كه خداوند حتي روي نوع پوشش ما هم نظر دارد.

 يا مثلاً مي‌گويد: حق نداري حسود، مغرور يا بخيل باشي. چون ما را ملك خود مي‌داند و مي‌گويد در ملك من نبايد حسادت و غرور و بخل وارد شود و اين درست مثل اين است كه كسي به شما بگويد حق نداريد در خانه من زباله بريزيد و درست هم مي‌گويد.

 مشكل بشر اين است كه خود را مالك مي‌داند و به همين خاطر هم هست كه هر روز خود را نوعي بزك كرده و آرايش مي‌كند و به برزن و بازار مي‌آيد و كسي هم نمي‌تواند بگويد:
آقا يا خانم! بالاي چشمتان ابروست!
اين حس مالكيت عجيب حس خطرناكي است!
كسي تعريف مي‌كرد كه در تلويزيون انگليس ميزگردي درباره پوشش و حجاب بانوان برگزار شده بود و هركس نظرات خود را مي‌گفت. يك مرتبه خانمي كه در آنجا حضور داشت برخاست و لباس خود را از تن بيرون كرد و داد و فرياد به راه انداخت كه اين بحث‌ها چيست كه مطرح مي‌كنيد. اين تن، تن من است بخواهم مي‌پوشانم، نخواهم نمي‌پوشانم و به كسي چه مربوط كه در حريم زندگي خصوصي من دخالت داشته باشد!
و قرآن در سوره حمد كه آن را ام الكتاب و مادر قرآن مي‌نامند يك حرف مادر و كليدي دارد و آن هم اين است كه: اي انسان! خيال مالكيت را از سر خود بيرون كن و هيچ كاري بي اجازه نكن نه فقط درباره ديگران حتي درباره خودت.
پس هر جوري نپوش، هرجوري حرف نزن، هر چيزي را نبين. يعني درست مثل سيستم اداري كه حتي يك خودكار را بي‌اجازه نمي‌شود جابه‌جا كرد و براي هر كاري بايد مجوزي مكتوب داشته باشي يا مثل حقوقدان‌ها كه در محكمه اگر چيزي گفته يا مي‌نويسند براساس يك بند يا بندهايي از قانون است وگرنه پذيرفته نخواهد شد، ما نيز هركاري مي‌كنيم بدون مجوز مجاز نمي‌باشد و به قول معروف: بزن تا بريم معنا ندارد.

http://www.iran-newspaper.com/1388/12/23/Iran/4457/Page/28/Index.htm