Deprecated: Array and string offset access syntax with curly braces is deprecated in /home/nsun/public_html/old/engine/classes/templates.class.php on line 239 خیام نیشابوری - انسان http://old.n-sun.ir/ fa خیام نیشابوری - انسان http://old.n-sun.ir/yandexlogo.png http://old.n-sun.ir/yandexsquarelogo.png DataLife Engine به مناسبت28 اردیبهشت http://old.n-sun.ir/shoara5-6/khayam/2452-به-مناسبت28-اردیبهشت.html به مناسبت28 اردیبهشت  روز بزرگداشت حکیم عمر خیام خیام نیشابوری  حکیم ابوالفتح عمربن ابراهیم الخیامی مشهور به “خیام” فیلسوف و ریاضیدان و منجم و شاعر ایرانی در سال ۴۳۹ هجری قمری..... خیام نیشابوری Wed, 16 May 2012 22:45:35 +0430     به مناسبت28 اردیبهشت  روز بزرگداشت حکیم عمر خیام خیام نیشابوری   حکیم ابوالفتح عمربن ابراهیم الخیامی مشهور به “خیام” فیلسوف و ریاضیدان و منجم و شاعر ایرانی در سال ۴۳۹ هجری قمری در نیشابور زاده شد. وی در ترتیب رصد ملکشاهی و اصلاح تقویم جلالی همکاری داشت. وی اشعاری به زبان پارسی و تازی و کتابهایی نیز به هر دو زبان دارد. از آثار او در ریاضی و جبر و مقابله رساله فی شرح ما اشکل من مصادرات کتاب اقلیدس، رساله فی الاحتیال لمعرفه مقداری الذهب و الفضه فی جسم مرکب منهما، و لوازم الامکنه را می‌توان نام برد. وی به سال ۵۲۶ هجری قمری درگذشت. رباعیات او شهرت جهانی دارد. رباعی شمارهٔ ۶۱ از رنج كشيدن آدمي حر گردد                         قطره چو كشد حبس صدف در گردد گر مال نماند سر بماناد بجاي                          پيمانه چو شد تهي دگر پر گردد رباعی شمارهٔ ۶۸  بر چرخ فلك هيچ كسي چير نشد                    وز خوردن آدمي زمين سير نشد مغرور بداني كه نخورده‌ست ترا                       تعجيل مكن هم بخورد دير نشد رباعی شمارهٔ ۱۳۹ چون حاصل آدمي در اين شورستان                جز خوردن غصه نيست تا كندن جان خرم دل آنكه زين جهان زود برفت                    و آسوده كسي كه خود نيامد به جهان منبع : رباعیات خیام نیشابوری  http://ganjoor.net/khayyam/ انسان در رباعیات خیام 280289 http://old.n-sun.ir/shoara5-6/khayam/447--280289.html به مناسبت روز بزرگداشت حکیم عمر خیام نیشابوری خیام نیشابوری Mon, 17 May 2010 19:22:11 +0430             از رنج كشيدن آدمي حر گردد قطره چو كشد حبس صدف در گردد گر مال نماند سر بماناد بجاي پيمانه چو شد تهي دگر پر گردد   بر چرخ فلك هيچ كسي چير نشد وز خوردن آدمي زمين سير نشد مغرور بداني كه نخورده‌ست ترا تعجيل مكن هم بخورد دير نشد   چون حاصل آدمي در اين شورستان جز خوردن غصه نيست تا كندن جان خرم دل آنكه زين جهان زود برفت و آسوده كسي كه خود نيامد به جهان