به مناسبت28 اردیبهشت  روز بزرگداشت حکیم عمر خیام

خیام نیشابوری 

 حکیم ابوالفتح عمربن ابراهیم الخیامی مشهور به “خیام” فیلسوف و ریاضیدان و منجم و شاعر ایرانی در سال ۴۳۹ هجری قمری در نیشابور زاده شد. وی در ترتیب رصد ملکشاهی و اصلاح تقویم جلالی همکاری داشت. وی اشعاری به زبان پارسی و تازی و کتابهایی نیز به هر دو زبان دارد. از آثار او در ریاضی و جبر و مقابله رساله فی شرح ما اشکل من مصادرات کتاب اقلیدس، رساله فی الاحتیال لمعرفه مقداری الذهب و الفضه فی جسم مرکب منهما، و لوازم الامکنه را می‌توان نام برد. وی به سال ۵۲۶ هجری قمری درگذشت. رباعیات او شهرت جهانی دارد.

رباعی شمارهٔ ۶۱

از رنج كشيدن آدمي حر گردد                         قطره چو كشد حبس صدف در گردد

گر مال نماند سر بماناد بجاي                          پيمانه چو شد تهي دگر پر گردد

رباعی شمارهٔ ۶۸ 

بر چرخ فلك هيچ كسي چير نشد                    وز خوردن آدمي زمين سير نشد

مغرور بداني كه نخورده‌ست ترا                       تعجيل مكن هم بخورد دير نشد

رباعی شمارهٔ ۱۳۹

چون حاصل آدمي در اين شورستان                جز خوردن غصه نيست تا كندن جان

خرم دل آنكه زين جهان زود برفت                    و آسوده كسي كه خود نيامد به جهان

منبع : رباعیات خیام نیشابوری  http://ganjoor.net/khayyam/