Deprecated: Array and string offset access syntax with curly braces is deprecated in /home/nsun/public_html/old/engine/classes/templates.class.php on line 239 ابوسعیدابوالخیر - انسان http://old.n-sun.ir/ fa ابوسعیدابوالخیر - انسان http://old.n-sun.ir/yandexlogo.png http://old.n-sun.ir/yandexsquarelogo.png DataLife Engine تکه ۵۷ http://old.n-sun.ir/shoara3-4/abosaed/1473--.html  تکه ۵۷ حال عالم سر بسر پرسیدم از فرزانه‌ای گفت: یا خاکیست یا بادیست یا افسانه‌ای ابوسعیدابوالخیر Sun, 03 Apr 2011 03:02:29 +0430  تکه ۵۷ حال عالم سر بسر پرسیدم از فرزانه‌ای گفت: یا خاکیست یا بادیست یا افسانه‌ای گفتمش، آن کس که او اندر طلب پویان بود؟ گفت: یا کوریست یا کریست یا دیوانه‌ای گفتمش: احوال عمر ما چه باشد عمر چیست؟ گفت: یا برقیست یا شمعیست یا پروانه‌ای بر مثال قطرهٔ برفست در فصل تموز هیچ عاقل در چنین جاگاه سازد خانه‌ای یا مثال سیل خانست آب در فصل بهار هیچ زیرک در چنین منزل فشاند دانه‌ای فیلسوفی گفت: اندر جانب هندوستان حکمتی دیدم نوشته بر در بت خانه‌ای گفتم: آن حکمت چه حکمت بود؟ گفت: این حکمتست آدمی را سنگ و شیشه چرخ چون دیوانه‌ای نعمت دنیا و دنیا نزد حق بیگانه است هیچ عاقل مهر ورزد با چنین بیگانه‌ای؟ منبع : ابوسعید ابوالخیر » ابیات پراکنده     http://ganjoor.net// تکه ۱ http://old.n-sun.ir/shoara3-4/abosaed/1344--.html تکه ۱ چون نیست شدی هست ببودی صنما چون خاک شدی پاک شدی لاجرما وای ای مردم داد.... ابوسعیدابوالخیر Sun, 06 Mar 2011 03:35:40 +0330  تکه ۱ چون نیست شدی هست ببودی صنما چون خاک شدی پاک شدی لاجرما وای ای مردم داد زعالم برخاست جرم او کند و عذر مرا باید خواست مرغی به سر کوه نشست و برخاست بنگر که از آن کوه چه افزود و چه کاست بی غم دل کیست تا بدان مالم دست بی غم دل زنگیان شوریدهٔ مست جز درد دل از نظارهٔ خوبان چیست آنرا که دو دست و کیسه از سیم تهیست فاساختن و خوی خوش و صفرا هیچ تا عشق میان ما بماند بی هیچ آنرا که کلاه سر بباید زد و برد زانست که او بزرگ را دارد خرد آنجا که مرا با تو همی هست دیدار آنجا روم و روی کنم در دیوار تا با تو تویی ترا بدین حرف چه کار کین آب حیاتست ز آدم بیزار گر من به ختن ز یار وادارم دست باورد و نسا و طوس یار من بس فاساختن و روی خوش و صفرا کم تا عهد میان ما بماند محکم من گبر بدم کنون مسلمان گشتم بد عهد بدم کنون به فرمان گشتم جایی که حدیث تو کند خندانم خندان خندان به لب برآید جانم اشتربان را سرد نباید گفتن او را چو خوشست غریبی و شب رفتن از ترکستان که بود آرندهٔ تو گو رو دیگر بیار مانندهٔ تو زلفت سیهست مشک را کان گشتی از بس که بجستی تو همه آن گشتی گر آنچه بگفته‌ای به پایان نبری گر شیر شوی زدست ما جان نبری هر جا که روی دو گاو کارند و خری خواهی تو بمرو باش خواهی بهری آراسته و مست به بازار آیی ای دوست نترسی که گرفتار آیی منبع : ابوسعید ابوالخیر » ابیات پراکنده      http://ganjoor.net// ابوسعید http://old.n-sun.ir/shoara3-4/abosaed/521-.html انسان در رباعیات ابوسعیدابوالخیر ** علمی نه که در زمره ی انسان نهمت                                   جودی نه که ازاصل کریمان نهمت نه علم و عمل نه..... ابوسعیدابوالخیر Wed, 16 Jun 2010 19:23:49 +0430 انسان در رباعیات ابوسعیدابوالخیر ** علمی نه که در زمره ی انسان نهمت                                   جودی نه که ازاصل کریمان نهمت نه علم و عمل نه فضل و احسان و ادب                                    یا رب به کدام تره در خوان نهمت ***  از شبنم عشق خاک آدم گل شد                             شوری برخاست فتنه ای حاصل شد سر نشتر عشق بر رگ روح  زدند                        یک قطره ی خون چکید و نامش دل شد *** خلقان تو ای جلال گوناگونند                           گاهی چو الف راست گهی چون نونند در حضرت اجلال چنان مجنونند                                      کز خاطر و فهم آدمی بیرونند *** سرمایه عمر آدمی یک نفسسست                        آن یک نفس از برای یک همنفسست با همنفسی گر نفسی بنشینی                       مجموع حیوت عمر آن یک نفسسست *** هرچند که آدمی ملک سیرت و خوست                             بد گر نبود به دشمن خود نیکوست دیوانه دل کسیست کین عادت اوست                          کو دشمن جان خویش میدارد دوست   منبع : دیوان رباعیات ابوسعیدابوالخیر