سلوك باران

[محمدرضا رنجبر]

عود را، اسپند را، آتش بزن چه اتفاقی می‌افتد؟جز اینکه بوی خوش آنها بلند می‌شود. شیشه عطر را به زمین بزن و بشکن چه می شود؟ جز اینکه رایحه خوش آن مشام همگان را نوازش می‌دهد. یادمان باشد انسان‌های پاک و معتقد درست مثل عود و عطرند اگر دیگران از سر نامردی و نامرادی با آنها رفتار کرده و دل آنان را بشکنند یا مایه شکست ایشان شوند نه تنها حرف‌های ناخوش و ناصواب و خلاف انصاف و منطق از آنان نخواهند شنید، بلکه تازه با اخلاق و کرامت و بزرگواری و انصاف و مروت ایشان آشناتر می‌شوند و می‌بینند که هرگز درستکاری و آقایی خود را ازخود دور نمی‌کنند. برای گل چه تفاوت می کند که در کجا سبز شده و بروید، برایش هیچ تفاوت نمی‌کند که کسی او را ببیند یا نبیند. از این رو چه در حاشیه خیابان و پیش چشمان دیگران روییده باشد یا در هیمالیا و دور از نگاه و منظر دیگران، در هر صورت کار خود را می‌کند و همان رنگ و بوی خود را دارد و اخلاص یعنی همین، یعنی که آدمی مثل گل باشد و بدون ملاحظه هیچ چیز و هیچ کس و تنها برای خدا کار خود را دنبال کند و هیچ در بند این نباشد که دیده می شود یا نه، پسندیده می‌شود یا نه، درست مثل گل.

منبع :http://www.iran-newspaper.com/1389/2/6/Iran/4486/Page/28/Index.htm