سلوك باران

[محمدرضا رنجبر]

اگر يك ظرف آب گل آلود داشته باشيم و بخواهيم زلال و شفاف و روشن شود بايد صبر كرد تا گل هاى آن ته نشين شود، پس در حقيقت صبر به كمك انسان آمده و از آب گل آلود، آب گوارا و زلال مى سازد.

 اساساً نتيجه صبر صيقل و صفا دادن و شفاف و روشن ساختن است و آدمى بواسطه صبر است كه مى تواند به آرزوهاى خود دست يابد، درست بر خلاف شتاب و تعجيل كه معمولاً آدمى را از هدف و آرزوهاى خود دور مى سازد.
صبر آرد آرزو را نى شتاب
بر همين اساس قرآن كريم دعوت و توصيه به صبر نموده و مى فرمايد:
وَ اسْتَعِينُواْ بِالصَّبر
از صبر و شكيبايى يارى جوييد
روز عاشورا هم سيدالشهدا عليه السلام، اصحاب و انصار و خانواده مطهر خويش را پيوسته به شكيبايى و صبر توصيه مى كرد و مى فرمود:
صبراً بَنِى الِكرام
يعنى اى فرزندان انسان هاى كريم، صبورى كنيد و شكيبا باشيد.
در حقيقت امام حسين عليه السلام مى خواست بگويد:

 يزيد و سپاهيان او همچون گِل اند كه دير يا زود ته نشين شده و زير دست و پا مى روند، و آنگاه آنكه سربلند مى كند و سرافراز مى شود ماييم و بى شك يك روزى در عالم به گونه اى زلال و شفاف ديده مى شويم و اين كدورت ها از چهره ما زدوده خواهد شد و مردم ما را آن گونه كه هستيم مى بينند و درمى يابند. اين خمارى از سر ما ميگساران مى رود